Vastgoed = Emotie?

Vastgoed is emotie. Zo goed als iedereen die ‘in het vastgoed’ werkzaam is, of een professionele link heeft met vastgoed, is zich van deze pseudo-definitie bewust. Dat de emotionele factoren van vastgoed een belangrijke invloed hebben op de waardering en beoordeling van de gebouwde omgeving moge duidelijk zijn. Een makelaar bijvoorbeeld; hij/zij zal op zijn eerste opleidingsdag te horen krijgen dat de waarde van een object wordt bepaald door drie elementen, te weten locatie, locatie, locatie. De waardering van een locatie is mede gebaseerd op subjectieve belevingen zoals emoties. Met de professionalisering van de vastgoedbranche in volle gang wordt getracht de subjectiviteit en de emotionele aspecten terug te brengen naar concrete cijfers en rekenmodellen. Het wordt immers steeds belangrijker om investeringsvoorstellen op een juiste wijze te kunnen onderbouwen en te verantwoorden. Hierbij lijkt het dat onderbuikgevoel, toekomstvisie en status steeds minder van belang zijn. Men heeft het dan bij waarderen en taxeren over geobjectiveerde subjectiviteit. Juist daarom is het interessant om de vraag te stellen in welke mate emotie een rol blijft spelen wanneer een investeringsvoorstel ten behoeve van een belegging in vastgoed beoordeeld wordt.